Во името на Отецот и Синот и Св. Дух!
Драги браќа свештенослужители и почитувани верници,
Целиот период на Великиот пост е време за наше покајание и поправање. Гревот најпрво се појавил кај ангелскиот свет, а потоа, кај родот човечки. Тој, во својата основа и по својата природа е противење на Бога. Во ангелскиот свет, тоа противење, се искажува како борба против Бога. Кога ангелот кој отпаднал и постанал ѓавол, се обидел да го заземе местото на Бога. Се обидел да Го сруши Бога и да го разруши Божјиот домострој за созданието. Затоа ѓаволот се именува како противник. И гревот и злото се одразиле во родот човечки. Не се одразило како директна борба против Бога, туку, како откажување на човекот од тоа што Бог му го определува за неговиот живот.
Тоа откажување се изразува во непримањето на Бога и непочитувањето на Божјиот закон и на Божјите заповеди. Спротивставувањето на Бога е откажување и тоа има свои последици. Луѓето не сакаат да живеат според Божјиот закон, туку, во нивниот живот почнуваат да се управуваат според сопственото разбирање, постанувајќи закон сами на себе. Светите отци со право велат дека гревот, во својата суштина, се јавува преку гордоста. Токму гордоста се јавува како движечка сила, којашто човекот го спротивставува на Бога. Затоа, гордоста, според учењето на светите отци, не е само еден од столбовите на многуте пороци и гревови, коишто го зафаќаат човечкиот ум и ја парализираат волјата, туку, тоа е пројава на самата суштина и природа на гревот.
Покрај гордоста, којашто е почеток на гревот, во неговата природа, исто така, е и лагата. Ѓаволот, сè што постигнал, постигнал со лага. Бог предодредил, сè што е создадено, да биде во единство со Бога, како што вели св. ап. Павле: „За да биде Бог сè во сè” (1. Кор. 15, 28). Но, ако би се нашол друг пат, пат кој не соодветствува на Божјата правда, значи, дека тој пат бил лажен и совршено се гледа дека откажувањето од Бога и спротивставувањето на Бога е лага. Неслучајно Господ за ѓаволот вели дека е лажец и татко на лагата (Јн. 8, 44). Така, гордоста и лагата не се појавуваат како одделни пороци. Луѓето коишто својот живот го засноваат врз гордоста и лагата е најопасен и најразорен за нив.
Деновите на Великиот пост ни се дадени да можеме молитвено да размислуваме за гревот. Да размислуваме за злото и за последиците на нашиот живот. Да размислуваме за светоста и за добродетелите. Да анализираме што произлегува во нашата душа. Да согледуваме каде се наоѓаме во таа борба, помеѓу доброто и злото, помеѓу Бога и ѓаволот. Во текот на овие великопосни богослужби, да размислуваме за самите себе и за исправноста на нашиот живот. Со молитва да просиме помош од Бога, во борбата против гревот, кој го разрушува нашиот живот, тука, на земјата и ни ги затвора вратите на вечниот живот. Да се молиме и никогаш да не забораваме на Бога. Амин!
Митрополит Тимотеј
Среда од првата седмица од Великиот пост
21. 02. 2018 година
Храм „Успение на Пресвета Богородица – Каменско” – Охрид
In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit!
Dear brothers, clergy and respected believers,
The whole period of the Great Lent is the time for our repentance and correction. The act of sin first appeared in the angelic world, and then, in the human race. Sin, in its essence and in its nature, is opposition to God. In the angelic world, that opposition is expressed as a fight against God. When the angel who fell from grace and became a devil, tried to take the place of God. He tried to destroy God and destroy God’s domicile (providence) for the creation. That’s why the devil is named as an opponent (enemy). Both sin and evil have reflected in the human race. It did not show as a direct fight against God, but rather, as a denial of what God determines for man in his life.
This denunciation is reflected in the non-acceptance of God and the disregard of God’s law and God’s commandments. Confrontation with God is an abandonment of God’s Laws and Commandments and it has its own consequences. People do not want to live according to God’s law, but in their life they begin to govern themselves according to their own understanding, becoming a law unto themselves. Holy Fathers rightly say that sin, in its essence, occurs through pride. It is pride that appears as a driving force, which besets man against God. Therefore, pride, according to the teachings of the holy fathers, is not only one of the pillars of many vices and sins, which affect the human mind and paralyse the will, but it is the manifestation of the very essence and nature of the sin.
Besides pride, which is the beginning of the sin, in its nature too is the lie. The devil, whatever he accomplished, he accomplished by lie. God predestined, everything that was created, to be in unity with God, as St. Ap. Paul said: “In order that God may be all in all.” (1 Cor. 15, 28).
But if we were to find another way, a path that does not correspond to God’s righteousness, it means that, that path was false and clearly shows that the rejection of God and the opposition to God is a lie. It is no coincidence that the Lord for the devil says; “he is a liar and the father of lies.” (John 8: 44) Thus, pride and lies do not appear as separate vices. People that base their life on pride and lying find that this is the most dangerous and most soul-destroying for them.
The days of the Great lent are given to us so that we can prayerfully think about sin. To think about the evil and the consequences to our lives. To think about holiness and about virtues. To analyse what is manifest in our soul. To comprehend where we are in that struggle, between good and evil, between God and the devil. During these Great Lenten church (worship) services, let us think about ourselves and the righteousness of our lives. With prayer, let us ask God for help in the fight against sin that destroys our life here on earth and closes the doors of eternal life. Let us pray and never forget God. Amen!
Metropolitan Timothy
Wednesday from the first week of the Great Lent
- 02. 2018
Church of “Dormition of the Most Holy Mother of God – Kamensko” – Ohrid, Macedonia
